𝕝𝕠𝕔𝕜𝕕𝕠𝕨𝕟
Het zat er aan te komen: met zijn allen een paar weken in lockdown. Dus op school maakten we ons weer klaar voor het online lesgeven. Na de eerste lockdown in maart voelde het zelfs een beetje vertrouwd: leerlingen voorbereiden en aan de slag.
Gelukkig hoefde het deze week maar twee dagen, want de kerstvakantie stond voor de deur. Van die twee dagen hoefde ik maar een dag te werken. Gelukkig konden de meiden bij de gastouder terecht, want in het voorjaar hadden we al ingezien dat thuiswerken met een dreumes en een peuter eigenlijk niet te doen is. Wat fijn dat het docentschap een cruciaal beroep is. En nu is het vakantie. Twee weken. Manlief heeft ook vakantie, dus heerlijk twee weken niks doen. Niet omdat ik niks doen zo leuk vind, maar omdat het gewoonweg niet kan. Dat rustig aan doen wordt me gewoon opgedrongen. Nu vragen jullie je natuurlijk ook af hoe het staat met de kamer van onze jongste. Je weet wel, die kamer die ontruimd moest worden voor de kerstvakantie, zodat ik in de kerstvakantie kon gaan klussen. Tja, ik zal maar eerlijk bekennen: hij staat voller dan eerst. Maar dat komt eigenlijk doordat ik een beetje door schoot in het opruimen. Want als ik dan toch spullen aan het verzamelen was voor de stort en de kringloop, kon ik toch beter ook direct het rommelhok bij de overloop meenemen? Het resultaat: de kamer was leeg, manlief is naar de stort en de kringloop geweest en nu staat de kamer weer vol. Helaas is de kringloop nu dicht, dus waarschijnlijk eindigt de helft weer in het rommelhok. Maar ach, de bouwmarkten zijn toch dicht, dus drie keer heen en weer rijden voor een vergeten pot verf of kwasten kan toch niet. Dus ik heb mijn doel verplaatst: na de kerstvakantie moet de kamer leeg zijn.
En stiekem is de kamer nu ook mijn toevluchtsoord als ik even weg moet bij mijn peuterpuber en dreindreumes. Dan gaat mama gewoon even opruimen en daar hoeft ze echt geen hulp bij. In de kamer staat een heerlijke bureaustoel (moet ook nog naar de stort) en een fantastisch bed (geen idee waar we dat gaan laten). Papa gaat dan een rondje bakfietsen en verbaast zich vervolgens over het feit dat de kamer nog steeds niet leger oogt. Gelukkig kan ik hem nog steeds wijsmaken dat ik echt heel hard bezig ben. Mijn werktempo is gewoon heel laag, ik moet wel een beetje op de baby letten natuurlijk.
Ik wens iedereen een zeer relaxte aanloop naar de kerstdagen.
Liefs Vera.
