ℤ𝕨𝕒𝕟𝕘𝕖𝕣 𝕚𝕟 ℂ𝕠𝕣𝕠𝕟𝕒𝕥𝕚𝕛𝕕
ℤ𝕨𝕒𝕟𝕘𝕖𝕣 𝕚𝕟 ℂ𝕠𝕣𝕠𝕟𝕒𝕥𝕚𝕛𝕕
Gewapend met een mondkapje vertrokken we naar de verloskundige voor een groeiecho. Ik ben nu 28 weken zwanger. Omdat mijn andere twee meiden redelijk klein waren, krijg ik nu extra groeiecho’s. Ze waren niet te klein, maar aan de onderkant van de curve. Verder kerngezond. Mij hoorde je niet klagen over het formaat. Tijdens de bevalling vond ik het zelfs een enorm voordeel.
Met een echo mag de partner wel mee naar de verloskundige. Bij de andere afspraken mag dit niet. Kinderen mogen helemaal niet mee. Nu vond Kiki een echo de vorige keer (toen ik zwanger was van Liz) ook ontzettend saai: een beetje staren naar een televisiescherm met zwart/wit/grijze beelden. Wanneer kwam Peppa Big nu in beeld? Niet dus, want het was wel een klein roze geval in mijn buik, maar zeer zeker geen biggetje.
Afgelopen maandag moesten we dus naar de verloskundige. De enige mogelijkheid voor de echo was maandagochtend. Niet ideaal, want dan kon ik in de ochtend geen lesgeven.
Aan de andere kant wel goed gepland, want wij brengen de kinderen altijd op zondagavond naar mijn ouders. Dan logeren ze daar en passen mijn ouders maandag op. Dus ik kon deze maandagochtend uitslapen. En wel tot 8.30 uur. Hier verheugde ik me al drie weken op. Voor het eerst sinds 3,5 jaar wakker worden op een enigszins zelfgekozen tijdstip, wat een luxe!
Tot mijn moeder zondag belde, ze ging zich toch laten testen. De meiden konden dus niet komen. Snel schakelden we de gastouder in, die gelukkig superflexibel is en maandag wel op kon passen.
Maar daar ging mijn uitslaapmogelijkheid. Tot nu toe baalde ik al wel redelijk van corona en alle maatregelen, maar corona had me nog niet persoonlijk getroffen. Tot corona roet in het eten gooide wat betreft mijn uitslaapplan. Dat ik met mondkapjes moet rondlopen op alle mogelijke plaatsen maakt me niet uit. Dat ik met een mondkapje op mijn neus en mond bij de verloskundige lig terwijl zij mijn ontblote buik met een echo apparaat betast, maakt me helemaal niets uit. Maar dat ik mij drie weken had verheugd op twee uur uitslapen en dat dit door corona niet door gaat, daar baal ik van. Heel erg.
Dus ik ben nu wel klaar met corona. Ik wil straks gewoon puffend het ziekenhuis in, zonder mondkapje op. Ik wil mijn familie onze baby showen in de kraamweek. Ik wil een kraamverzorgster die er niet uitziet als een maanmannetje. Ik wil dat alles weer gewoon als vanouds wordt. Het enige voordeel is dat ik na oud en nieuw niemand hoef te zoenen. En het aantal mensen dat mijn buik betasten zonder toestemming is ook zeer gering. Dus zwanger zijn in coronatijd heeft voor- en nadelen. Maar bevallen in coronatijd sla ik liever even over. En het uitslapen? Ach ja, dat doe ik over 18 jaar wel weer..
Liefs Vera
