Baby ligt in stuitligging
Een baby in stuitligging en 36 weken zwanger
In mijn vorige drie zwangerschappen heb ik veel meegemaakt. Van een eerste zwangerschap die in een extreme vroeggeboorte eindigde, een tweede zwangerschap waarbij ik meer dan twee weken in het ziekenhuis lag en een derde zwangerschap met een cerclage tijdens een pandemie. Maar een stuitligging had ik nog niet meegemaakt. Dankzij deze zwangerschap kan ik die ook afstrepen op de bingo-kaart. Niet perse een doel wat ik voor ogen had trouwens.
Sasien Photography.
Placenta ligt voor
Al best vroeg in deze zwangerschap had ik het idee dat ons kindje alleen “onderin” schopte. Het voelde heel anders dan de vorige zwangerschappen. Sowieso voelde ik niet heel veel want de placenta ligt voor, maar daar lag de placenta de andere drie zwangerschappen ook. Nadat Daan en ik een weekend naar Haarlem waren geweest (een fijn weekend samen in een leuke stad) heb ik zelfs een extra controle gehad omdat ik ons kindje zo weinig voelde. Toen was ik bijna 29 weken zwanger. Op dat moment bleek dat Guppie, de werknaam van dit kindje, redelijk “dwars” lag: Het ruggetje naar de placenta toe en de beentje wat naar beneden. Tijdens de groeiecho die we rond 32 weken hadden was duidelijk te zien dat Guppie in volkomen stuit lag. Dus beentjes helemaal omlaag en koppie bovenin. Dat merkte ik ook want ik was erg benauwd in die periode. Zitten was erg oncomfortabel.
Een versie bij stuitligging
De dag voordat ik 36 weken zwanger zou zijn had ik een liggingsecho. Daarop bleek dat de baby nog steeds in stuit lag. Nu wel onvolkomen stuit, dus met de beentjes een beetje gekruist. Maar nog steeds met de billen naar beneden en het hoofd omhoog. Ook lag het kindje hoog en niet ingedaald. Op dat moment heb ik direct een afspraak gemaakt voor een versie. Tijdens een versie proberen ze de buikbaby van buitenaf te draaien. Een duidelijk filmpje is te vinden op https://youtu.be/7RN3F-xPJQE. Ik vond het erg spannend maar voelde heel duidelijk dat ik dit zeker wilde proberen.
Met een sigaar op m’n kleine teen. Moxa
Ondertussen had ik al een voetreflex behandeling gehad, erop gericht om het kindje te laten draaien. Sindsdien kreeg ik van Daan elke avond een behandeling met Moxa: Een soort van grote wierook-sigaar, die hij bij mijn kleine tenen moest houden. Dat zou kunnen helpen het kindje te laten draaien. Dat is bij mij dus niet spontaan gelukt maar ik voelde wel elke keer veel beweging als we met de Moxa bezig waren. Daarnaast gaf het mij wel het gevoel dat ik in ieder geval iets kon doen… Dat is niet het enige wat ik heb gedaan om Guppie te laten draaien. Ook heb ik diverse Spinning Babies oefeningen gedaan (kijk op de website van Spinning Babies voor meer info) en luisterde ik elke avond visualisaties op YouTube.
Heeft Spinning Babies toch geholpen
Toch ontkwam ik niet aan de versie. Om me heen hoorde ik heel verschillende ervaringen. Die een vond het vreselijk, de ander vond het geen enkel probleem. Gelukkig kan ik nu zeggen dat ik bij de laatste groep hoor. Ik vond het spul dat in mijn infuus zat het vervelendste: Daar kreeg ik hartkloppingen en rillingen van, een heel opgefokt gevoel. Maar de versie zelf was zo gedaan en ging direct goed! Of de Moxa en Spinning Babies daarbij geholpen hebben zullen we natuurlijk nooit weten. Maar ik ben wel heel blij dat ik alles gedaan heb. Zeker omdat Guppie “goed” is blijven liggen. Dus met zijn of haar hoofdje naar beneden. Nu hopen dat de bevalling binnenkort vanzelf start. Want ik had nooit verwacht de 39 weken te halen en ben nu vreselijk nieuwsgierig naar ons kindje. Ik wil hem of haar ontmoeten, knuffelen, voeden, kusjes geven, enzovoorts! En natuurlijk heel fijn in de co-sleeper van Wieg Huren laten slapen. Oftewel: Twee woorden, negen letters. #duurtlang
co-sleeper wieg
