De bevalling

merel blog bevalling

De bevalling

De bevalling

Wow de bevalling, zijn we daar al? Nou nee niet echt maar ik ben er wel mee bezig. Het was een beetje stil van mijn kant en dat komt onder andere doordat mijn baarmoeder weer spastisch (pun intended) zat te doen. En tsja, aangezien mijn baarmoeder zo zat te doen ging ik aan de bevalling denken…

Laatst meldde mijn ziekenhuisapp mij dat ik omstreeks week 32-34 een afspraak met een verpleegkundige heb om het bevalplan door te nemen. Dus dat bevalplan moet meegenomen worden naar die afspraak. Aangezien wij geen begeleiding hebben van een verloskundige weet ik niet precies hoe het “normaal gesproken” zit maar volgens mij bespreek je het geboorteplan dan met je verloskundige. In het geboorteplan zet je dingen die je absoluut niet of juist graag wél wilt. Een voorbeeld wat de meeste mensen wel herkennen: wil je dat de vader van je kindje de navelstreng doorknipt? Of misschien is die niet in the picture en wil je dat je bevalpartner (dat kan bijvoorbeeld ook je beste vriendin of moeder zijn) die doorknipt? Je kunt er natuurlijk ook andere dingen in zetten. Dat je muziek wilt luisteren tijdens de ontsluitingsfase. Of dat je niet getoucheerd wilt worden. Wat voor jou goed voelt om te vermelden. Voorbeelden van een geboorteplan kun je (natuurlijk) op internet vinden. En er zijn zelfs cursussen over het opstellen!


Weten jullie trouwens dat een bevalling verschillende stadia heeft? Het begint eigenlijk al tijdens de laatste weken van je zwangerschap. Je lichaam maakt zich klaar voor de bevalling. Veel vrouwen krijgen last van voorweeën, ook wel oefenweeën genoemd, en je kunt al wat ontsluiting krijgen. Bij een eerste zwangerschap is dat overigens wat minder vaak dan bij een tweede of meer. Je lichaam weet dan al wat beter wat het moet doen. Tijdens deze latente fase zijn de weeën meestal nog niet echt pijnlijk (of zoals we bij zwangerschapsyoga leren om te zeggen ‘krachtig’ want door te zeggen dat de weeën pijnlijk zijn wil je ervoor vluchten).

merel blog bevalling

Wanneer je duidelijkere en regelmatigere weeën hebt zit je in de zogenaamde actieve fase. In deze periode is je lichaam echt aan het ontsluiten. Het kan zijn dat je vliezen spontaan breken als je dan nog niet gebroken zijn. Heel veel bevallingen beginnen in tegenstelling tot wat je misschien denkt namelijk niet met het breken van de vliezen. Bij mijn twee bevallingen bijvoorbeeld niet. Bij Tijns bevalling braken ze tijdens het persen en bij Else zijn ze gebroken omdat mijn weeën stagneerden. Nadat de vliezen gebroken waren ging het ineens een stuk sneller! Dat kan komen doordat het hoofdje van de baby dan tegen de baarmoedermond gaat drukken. Tijdens deze ontsluitingsfase is het fijn om rustig te blijven, jezelf veilig te voelen én te ontdekken hoe jij de weeën het fijnste kunt opvangen. Dat kan echt op ontzettend veel verschillende manieren. Bijvoorbeeld in bad, lopend, onder de douche, hangend tegen je bed, bij je partner in de armen. Het kan van alles zijn!

Na de actieve fase komt mijn minst favoriete fase: de overgangsfase. Dit is net voordat je mag persen. Het wordt vaak de wanhoops-fase genoemd omdat veel vrouwen op dit moment roepen dat ze “echt niet meer kunnen”. Of zoals ik zei: “Ik doe het niet meer. Ik stop ermee.” Toen mijn schoonmoeder dit hoorde moest ze lachen en vertelde ze dat ze ook zoiets had geroepen. Het is echt het teken dat je bijna kunt gaan persen!

De uitdrijving: Als je verloskundige of gynaecoloog aangeeft dat je volledige ontsluiting hebt mag je hopelijk mee gaan persen. Er zijn overigens vrouwen die dit perfect zelf aanvoelen. Ik vond het tijdens de bevalling van Else heel fijn toen de klinisch verloskundige zei dat ik uiteindelijk mocht gaan persen. Zelf wilde ik dat namelijk al een tijd. Maar nu wist ik zeker dat het kon. Het kan zijn dat er tijdens het persen wordt gezegd dat je even moet stoppen met persen. Luister daar dan naar! Meestal wordt dit gedaan om te zorgen dat je niet zult uitscheuren. Als het goed is mag je weer gaan persen en ligt niet veel later je kindje op je borst. Wauw, dit is zo’n magisch gevoel. Tenminste zo ervaarde ik het. Ineens ligt er een mini mensje op jou, wat jij zelf op de wereld hebt gezet. Dit is jouw kind! Geniet ervan. Heb huid-op-huid contact. Geniet van het gouden uur.

In de tussentijd gaat jouw lichaam nog even door trouwens. Het is hard bezig met de vijfde en laatste fase, het nageboortetijdperk. Je lichaam is moet nu nog de placenta en de vliezen geboren laten worden. Denk je eindelijk van die stomme weeën af te zijn… Hopelijk duurt dit niet te lang en komt alles goed naar buiten. De verloskundige of gynaecoloog zal dit controleren want een zogenaamde placentarest kan onaangename gevolgen hebben. Bij mij lieten ze de placenta na de bevallingen ook zien. Je kunt ervoor kiezen in je geboorteplan op te nemen of je dit wel of niet wilt. Ik vond het wel bijzonder, het is toch maandenlang het huisje van van je kindje geweest. Mijn man vond het overigens maar onsmakelijk en keek er liever niet naar. Haha.

En dan is er nog een belangrijke periode na de bevalling: Het vierde trimester. De tijd om gewend te raken aan je kindje, om lichamelijk en geestelijk bij te komen en om vooral niet teveel te moeten. Geniet van deze bijzondere periode! Ik ben nog niet bevallen dus ik blog nog even door. Hopelijk vonden jullie dit theoretische verhaal een beetje interessant. Tot snel weer! Liefs Merel Damhuis